کد مطلب:231784 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:312
حدیث 32
قال الامام ابوالحسن الرضا علیه السلام:
ان للقلوب اقبالا و ادبارا و نشاطا و فتورا، فاذا اقبلت بصرت و فهمت، و اذا ادبرت كلت و ملت، فخذوها عند اقبالها و نشاطها و اتركوها عند ادبارها و فتورها.
بحارالانوار، 353:78
حضرت ثامن الائمه فرمود: همانا برای دلها روی آوردن [به خدا و عبادت] و پشت نمودن، و نشاط و سستی است. پس زمانی كه دل روی آورد بینا شود و بفهمد، و چون پشت كند درماند و غمگین شود.
بنابراین به وقت روی آوردن و توجه ونشاط او را دریابید، و زمان پشت كردن و سستی او را واگذارید. [1] .
ان للقلوب اقبالا و ادبارا و نشاطا و فتورا، فاذا اقبلت بصرت و فهمت، و اذا ادبرت كلت و ملت، فخذوها عند اقبالها و نشاطها و اتركوها عند ادبارها و فتورها.
بحارالانوار، 353:78
حضرت ثامن الائمه فرمود: همانا برای دلها روی آوردن [به خدا و عبادت] و پشت نمودن، و نشاط و سستی است. پس زمانی كه دل روی آورد بینا شود و بفهمد، و چون پشت كند درماند و غمگین شود.
بنابراین به وقت روی آوردن و توجه ونشاط او را دریابید، و زمان پشت كردن و سستی او را واگذارید. [1] .
[1] چون حالات رواني انسان متغير است، امام ضمن تأييد بروز چنين احوالي، راهنمايي مي فرمايند كه هنگام آمادگي روحي و كشش قلبي انسان بايد فرصت را غنيمت شمرد و بيشتر به عبادت و معرفت اندوزي بپردازد، و در حال سستي و دلگيري - براي اعمال مستحب و نه واجبات - خود را به تكلف و زحمت نيندازد.